ඇය..........

අකුණු ගසමින් වැහි දිය බේරෙන අහස දෙස බලමින්  ඇය කවුළුව අසලට වී දැන් කෙතරම් වෙලාවක් ගතවී දැයි  ඇයටම නිනව්වක් නොමැති බැව් ඇගේ නිල්වන් නෙත් දෙස බලන මට නොව ඔබට වුවද තේරුම්ගැනීමට අපහසු නොවේ. අඳුරු අහස ගැබ අකුණු හඬින් දෙදරා යද්දී ඇගේ හිත තුළ පෙරලි කරන සිතුවිලි කන්දරාව එයට නොදෙවෙනි සේ ඇගේ සිත් මඬල දෙදරවයි. 

ආදරය............. 

අතීතය වෙත ක්ෂණයෙන් දිව යන ඈ සිත නැවත වත්මනට ආයාසයෙන් තොරව පැමිණෙයි. කිසිම තේරුමක් නැති හුදු අතීත වර්තමාන මතක අතර දිවෙන සිත සැඩ සුළගට  ලෙලෙන ලා දල්ලක් ලෙස ඒ මේ අත වැනෙයි.

ඔහු.....

නමින් සමීර විය. පාසල් සමයේ දක්ෂ සිසුවෙකු වූ සමීරගේ සිතේ  කුළුදුල්ව හටගත් ආදරය පිදුවේ ඇයටයි. 

ඇය.....

ඇය නමින් හසිතා ය . පාසලේ නිහඬ සිසුවියක් වූ නමුත් සියල්ලන්ගේ සිත් දිනාගත් දක්ෂ සිසුවියක් විය. ඔහුගේ ආදරය හමුවන තෙක් තනිකඩ චරිතයක් විය.

හමුවීම......

හසිතා දිනක් තම මිතුරියන් සමග ගම්පහ දුම්රියට නැගුනේ තම පාසලේ ගුරුවරයෙකුගේ මළගෙදරට සහභාගී වීමටය  එදා ඇයගේ ජීවිතය වෙනස් වන බවක් ඇය නොසිතන්නට ඇත. ගම්පහට දුම්රියෙන් පැමිණ 
ගුවන් පාලමෙන් එහා පැත්තට මාරුවෙත්ම කලබලයෙන් පැමිණි  අළු පැහැති ටී ෂර්ටයකින් සැරසුණු තරුණයෙක් ඇයගේ ඇගේ වැදෙත්ම ඈ අත තිබූ බෑගය බිම වැටුණි. 

සමාවෙන්න නංගි....