උණ...... උණ......... උණ.......

උණ කිව්වම එක එක ජාතියේ උණ මතක් වෙනවනේ? මේ කියන්නේ මට උණ හැදිලා ඉන්න දවස් වල මන් නටපු නාඩගමක් ගැන පොඩි කතාවක්,

ඔන්න ඉතින් මන් ඉස්කෝලේ යන කාලේ උණ හැදිලා ගෙදරට වෙලා ඉන්නවා. වෙලාවකට උණ හැදෙනවා කියන එකත් ඒ කාලේ හැටියට හෙන වාසියක්. මොකද කියනවනම් ඉතින් පොඩි නිවාඩුවකුත් හම්බ වෙනවා අනික තමයි ඉතින් ඔක්කොම මාව බලන්න එනකොට කන්න ආස මොනවහරි උස්සන් එනවනේ. මාත් ඉතින් ඕවා කකා පොතක් කාරිය බලන් ඇඳට වෙලා විවේක සුවයෙන් පසු වෙනවා.

මන් 10 වසරේ ඉන්නකොට ඉතින් ටර්ම් ටෙස්ට් එක ළඟ ලගම එද්දී ඔන්න මට හැදුනා උණ මටත් හෙන හැපී මොකද ඉතින් උණ පිටින් දාලා ටර්ම් ටෙස්ට් එක කට් කරගන්න පුළුවන්නේ. එත් මේ පාර නම් වැඩේ අල උනා මොකද මේ උණ නම් මොකක්ද මන්දා  ගානටම වැටෙන්න හොදටම අමාරු උනා පොතක් බලන්න තියා ඇහැක්  ඇරගෙන ඉන්නවත් බෑ.... ඉතින් ඔන්න ඔහොම ඉන්නකොට මන් දැක්කා අම්මා මට තෙකකුත් හදාගෙන එනවා... එච්චරයි  මතක............... දඩි බිඩි ගාලා මාව කව්ද මන්ද හොලවනව!

දෙයියනේ ලෝක විනාසේ වත් ද? භූමි කම්පාවක්ද? නෑ ...... නෑ... එහෙම වෙන්න විදිහක් නෑ.. ඔහ්..! නෑ නෙමෙයි වෙන්නත් බැරි කමක් නෑ හයියෝ

“පුතේ ... පුතේ ... මොකද මේ කතා කරන්නකෝ....”

ඔන්න තේරුනේ දැන් තමයි වගේ. බොලේ මේ අපේ  අම්මනේ! තාම මගේ අත් දෙකෙන් අල්ලගත්ත ගමන්

“ ඇයි අම්මේ ......?”

“මොනවද ළමයෝ මේ කියවන්නේ........? මාවත් භය කරනවා .... පිස්සුද.....?”

“ඈ...හ්! මන් මොනවද කලේ......?”

“කලේ තමයි ඒ කෑ ගහපු කෑ ගැහිල්ලට තාමත් මාව ගැහෙනවා.......?”

“කෑ ගැහුවේ නෑ...? එතකොට මමද ළමයෝ කෑ ගැහුවේ.... අම්මේ ඔය මලේ කරන්ට් එක තියෙනවා අල්ලන්න එපෝ කියලා.......”

ඔන්න ඔහොමයි ඉතින් උනේ.........

ඒ එක කතාවක්නේ මේ තව මන් කරපු තව  විකාරයක් ___________________________________

මේකෙදිත් ඔන්න මන් උණ හදාගෙන විවේක සුවයෙන් ගෙදරට වෙලා ඉන්නවා. ඉතින් රෑ අම්ම මන් නිදාගෙන ඉන්නකොට ඇවිත් කිව්වා

“පුතේ උදේ 2 ට බෙහෙත් බොන්න තියෙනවා එලාම් එක තියන්න ....”

ඉතින් මගේ ෆෝන් එක තිබුනේ ඇඳ උඩ. ඒ එක්කම වගේ මගේ ඔලුවට දාන්න ගෙනාපු ඕඩි කොලොන් බෝතලේකුත් තිබුනා.මන් ඉතින් ෆෝන් එක අරගෙන එලාම් එක තියනවා. එතකොටම වගේ අම්මා ඇවිත් මගේ අතින් ෆෝන් එක අරගෙන මට බනිනවා හෝ ගාලා...

“මොකෝ අම්මේ ෆෝන් එක ගත්තේ...? මන් එලාම් එක තියන්නනේ හැදුවේ.....”

“හොද එලාම් එක.. මොකක්ද ළමයෝ මේ කරන්නේ ඕඩි කොලොන් බෝතලේ ඇඳ පුරාම හලාගෙන...?”